(met video, zie oorsponkelijke publicatie)
Avonturiers Bela (55) en Wilco (55) roeien twee maanden non-stop over de Grote Oceaan: ‘Zijn een beetje gek’
MET VIDEODuizenden kilometers van de bewoonde wereld, zo ver als je kan kijken water en meerdere gevaarlijke dieren die zich schuilhouden onder de oppervlakte. Voor sommigen een angstaanjagend beeld, voor Bela Evers en Wilco van Rooijen een droomwereld die ze maar al te graag binnenstappen. Volgend jaar roeien ze ruim 4500 kilometer over de Stille Oceaan.
Vandaag trainen Evers uit de buurtschap Tonden en Van Rooijen uit Voorst nog even in het zoete water van de IJssel. Iets minder spannend misschien, wel broodnodig. „Voor zo’n reis, acht weken lang, moet je goed op elkaar ingesteld zijn”, zegt Van Rooijen. „Zowel mentaal als fysiek. Er kan van alles fout gaan. Dan moet je op elkaar kunnen bouwen.”
Eerdere reis
Dat hun reis bijzonder is, blijkt wel uit de cijfers. Slechts tachtig mensen hebben succesvol de tocht vanaf de Verenigde Staten naar Hawaï gemaakt in een roeiboot. ‘Team Ocean’, zoals Bela en Wilco zich noemen, is het eerste Nederlandse team ooit dat met zowel mannen als vrouwen de tocht maakt.
Aan ervaring schort het niet bij de twee. Evers roeide in 2020 al eens samen met drie andere vrouwen de Atlantische Oceaan over. Een tocht van ruim 4700 kilometer, die meer dan twee maanden duurde.
Ervaren avonturiers
Het was zwaar, moeilijk, soms misschien zelfs beangstigend. Waarom ze dan toch nog zo’n reis wil maken? „We zijn een beetje gek”, grapt ze. „Wat mij trekt is de kwetsbaarheid. Je ziet dagenlang niks, behalve de mensen in de boot. Er zijn situaties dat het bijna fout gaat, zoals met hoge golven, maar juist dat stimuleert mij. De nieuwsgierigheid; wat doet zo’n situatie met mij?”
En, misschien nog wel belangrijker, de fascinatie voor de oceaan. „De oceaan heeft mij zo geraakt de vorige keer. Je bent dicht bij de natuur, ziet walvissen en dolfijnen. Dat is uniek.”
Hetzelfde geldt voor haar teamgenoot, Wilco van Rooijen, met wie ze inmiddels al uren heeft getraind. Als bergbeklimmer heeft hij heel wat gevaren getrotseerd. Van de witte wereld op de Noord- en Zuidpool tot aan de bergtoppen van de Himalaya. „Met roeien had ik eigenlijk helemaal niks. Tijdens de trainingen ben ik enthousiaster geworden. Uiteindelijk is het grotendeels een mentale strijd op zo’n reis.”
‘Eigenlijk niks voor mij’
De twee vonden elkaar bij een workshop van Van Rooijen over het mentaal omgaan met dergelijke situaties. „Het team van Bela waar ze de Atlantische Oceaan mee heeft overgevaren, kwam die workshop doen. Toen ik dat hoorde dacht ik: zo’n stuk roeien? Niks voor mij.”
Totdat de twee elkaar later weer tegenkwamen en Bela vertelde over haar nieuwe plan. „Ik zag het pas zitten toen ik een keer mee trainde. Je begint filmpjes te kijken over zo’n reis, raakt enthousiaster. Je groeit erin”, zegt Van Rooijen. „Door de ervaring van Bela voelt het niet alsof je op nul begint. Zij weet wat wel en niet te doen.”
Bang is de Voorstenaar niet. „Bergbeklimmen heb ik zonder extra zuurstof gedaan. Dan leg je je leven ook in de waagschaal. Je hebt het idee dat je het onder controle hebt. Op de zee is dat niet anders.”
Voorbereiding
Een helse tocht van 4500 kilometer, waar je niet veel meer ruimte hebt dan een meter of twee. Voorbereiding is essentieel. Niet alleen fysiek, ook mentaal. „Je geeft elkaar je handleiding. Iedereen moet zijn frustraties kunnen uiten. Gedachten moeten binnen de boot blijven. Als die buiten de boot komen, is het moeilijk je weer te focussen op wat je moet doen”, zegt Evers.
Voor de reis zijn nog twee andere roeiers nodig. Elke twee uur wordt het roeien afgewisseld, terwijl de andere twee rusten, eten of onderhoud plegen. En slapen. „Je slaapt misschien drie keer een uur per nacht. Dat is echt afzien de eerste week”, herinnert Evers zich.
Voor een van de vacante plekken hebben ze een man uit Amsterdam op het oog. „Hij heeft de Atlantische Oceaan al eens overgeroeid. Het is een heel traject: zo’n persoon moet echt bij je passen. Binnenkort oefenen we vijf dagen op de Noordzee. Dan zie je hoe iemand reageert”, zegt Evers. ,,Het liefst hebben we er ook nog een vrouw bij. Die zoektocht is nog gaande.”
Aandacht voor klimaat
De twee willen met hun reis aandacht vragen voor het klimaat. „Op Hawaï, ons eindpunt, zie je de effecten van klimaatverandering al door de stijgende zeespiegel. We hopen anderen te inspireren hun leefstijl te veranderen. Wij doen dit als challenge, moeten op de oceaan zuinig zijn met onze energie en voeding. Dat moeten we in Nederland ook meer doen”, zegt Van Rooijen.
Ze zijn nog in gesprek met meerdere bedrijven die hun reis willen sponsoren. „Daar koppelen we een goed doel aan, voor het klimaat. Het is nog niet duidelijk welk. Dat zijn we nog aan het bespreken”, zegt Evers. Ook kunnen mensen privé donaties doen. Van Rooijen: „Voor elke donatie planten we één boom, in het voedselbos in Voorst.”
Bron: De Stentor
Verslaggever: Diego Kemps (d.kemps@destentor.nl)
Copywrite foto: Ronald Hissing
© Ronald Hissink
