Een feestje bouwen op 2700m
Gisteren, 12 september, zijn de ladies aan hun eerste echte klim begonnen naar de Albert I hut. Onder aanvoering van Wilco is de hele middag gewandeld en geklauterd, een mooi tocht en een goeie test op conditie, mentaliteit en groepskracht.
Het weer begon zonnig, de ladies in de korte broek. Maar zoals dat in de bergen gaat, het weer kan plotsklaps omslaan, en toen was er onweer en regen, “keiharde” onweer. Hopelijk geen voorproefje wat komen gaat. Wilco kwam uiteindelijk samen met Jeannette als laatste omstreeks 18:00 uur aan in de hut, de andere ladies zijn zonder problemen, eensgezind naar boven gelopen. Om 21:30 nog een telefoontje van Mirjam J. : “De sfeer in de hut is helemaal TOP, er wordt muziek gemaakt en gezongen”. Er zijn ook nog zo’n 20 andere Nederlanders in de hut, waarvan 10 “man” straks ook de Mont Blanc wil gaan beklimmen (die Nederlanders zitten ook overal). Genoeg om over te praten dus, Ladies against Men.
De dag van gisteren samenvattend: bijna iedereen heeft het er goed vanaf gebracht, alleen Jeannette heeft het nu al zwaar gehad, hopelijk weet ze haar krachten straks aan te spreken als het er echt om gaat spannen. Het weer is nu iets minder dan de afgelopen tijd, hopelijk trekt het weer bij en krijgen de dames betere vooruitzichten.
Achtergrond: het weer in de bergen
Welke weersfactoren kunnen een spelbreker zijn? Tijdens de week in Chamonix zal het weer elke dag gecontroleerd worden , met name harde wind, onweer, sneeuw en White outs zijn bepalend voor succes op de TOP. Indien het te hard waait (+/- 6 beaufort wind of meer) is het niet meer verantwoord om over graten (bijv. Gouter graat) heen te lopen, de gids zal dan omkeren. Onweer in de bergen is altijd gevaarlijk, zit het front eenmaal boven je dan moet er direct geschuild worden (i.e. bivak zoeken of zelf maken). Hoe meer sneeuw er valt, hoe zwaarder de tocht zal worden. Het sporen op hoogte kost extra energie, energie die je nodig zult hebben om op de TOP te komen, en terug. White outs zorgen voor een volledige afsluiting van de wereld om je heen, je kunt dan vaak niet meer dan 1m om je heen kijken (en vaak nog minder ver). Het touw en de gids met kennis van de route, en evt.de gps, zijn dan je redding.
Wordt vervolgd,
Gerald van den Esschert, Basecamp NL