Expeditie Rowing Pacific Ocean
Dit wordt mijn grote nieuwe avontuur! Mijn motto is immers: dromen, delen, durven en DOEN.
De droom werd een doel, het doel het plan, het plan via actie een nieuwe werkelijkheid.
Brochure van ons nieuwe avontuur: Pacific brochure – Team Ocean
Website: www.TeamOcean.nl
Donatie knop: www.gofundme.com/f/beat-climate-change (want alle beetjes helpen)
Hoe kwam ik tot het idee?
In de nov/dec 2021 zeilde ik met 2 goede kameraden Robert Verspui en Joost Bienemann de Atlantische Oceaan over. (lees hier).
Ik dacht dat ik als bergbeklimmer niks met de zee had. Echter niks was minder waar. Als je 4 weken op zee zit en alleen maar sterren in de nacht ziet, geen enkele boot en geen enkel vliegtuig en je vervolgens realiseert dat de zee er 6000 meter diep is, dan pas besef je hoe nietig we zijn als mens. Dat gevoel had ik al in de Himalaya en op de Noord- en Zuidpool en in de woestijnen maar op zee nog niet. Uiteraard draaide ik ook mee in de shifts van 3 uur op- en af. En als je dan midden in de nacht alleen aan het roer staat en je letterlijk vaart op de sterren dan ga je als vanzelf terug naar onze voorvaderen die letterlijk de oceanen bevoeren zonder nog precies te weten waar naar toe.
En ander oergevoel ervaarde ik als we grote vissen vingen met onze vislijn en deze gewoon rauw bleken op te kunnen eten. En wat een genot. Ik wist niet dat vis zo lekker kon zijn. Maar ook met pijn in mijn hart. Tenslotte waren de kleuren van de vis van ongekende schoonheid toen hij nog rond onze boot zwom maar we waren hem nog niet aan het fileren of de kleuren verschoten tot as grauw. En een grote vis bleek ook flink te kunnen bloeden.
Een bak koffie.
Zodra ik terug was van mijn avontuur op zee nodigde Bela Evers mij uit om een kop koffie te komen drinken om onze zee ervaringen eens te delen. Tenslotte was Bela in 2020 de Atlantische Oceaan met 3 andere vrouwen overgeroeid. The Dutches of the Sea !
In hun voorbereidingen op de tocht had ik mijn ervaringen met hun gedeeld in het Basiskamp. De vraag was bijvoorbeeld hoe ga je om met het feit dat je alleen maar zee en golven ziet. Eigenlijk vergelijkbaar met mijn pool expedities waarin we 70 dagen lang alleen maar sneeuw en ijs zagen. Ik weet nog heel goed dat ik aan het einde van de training de dames heel veel sterkte en succes wenste maar mij niet gezien!
In het gesprek na mijn zeil avontuur liet ik vallen dat ik eigenlijk baalde dat ik geen walvissen en grote haaien had gezien. Wel heel veel andere prachtige nieuwe dieren in het wild zoals dolfijnen, vliegende vissen, dorades en vele andere soorten. Hierop riep Bela gelijk dan moet je gaan roeien! Zij hadden namelijk alles wel gezien. Dat is ook logisch want hoe meer je je aanpast aan de snelheid van de natuur hoe meer je er mee in aanraking komt. Direct erop vroeg Bela of ik geen zin had in een roeiavontuur met haar! Mijn eerste reactie was nog een uitwijkende reactie in de zin van ja maar ik ben helemaal geen roeier! Maar het avontuur fascineerde me wel. En een uitnodiging om met een ervaren oceaanroeier als Bela mee te gaan was een kans.
Hoogste berg van de wereld.
Eigenlijk wilde ik niet nog een keer de Atlantische oceaan over maar de Pacific. En dan de route zo’n 4500 km van San Francisco naar Hawaï. Omdat ik wist dat op Hawaï de hoogste berg van de wereld ligt. Letterlijk heb ik op de hoogste berg van de wereld gestaan, de Mount Everest (8848m) zonder extra zuurstof. De meest pure manier van klimmen, by fair means.
Maar eigenlijk is de hoogste berg van de wereld Mauna Kea op Hawaï. Mauna Kea ( witte berg) is, van de voet tot de top gemeten, de hoogste: de berg rijst 10203 meter uit boven de zeebodem, en 4207 meter boven zeeniveau. Het avontuur om vanaf het vaste land van Amerika naar het eiland Hawaï te roeien en vervolgens de berg te beklimmen trekt me enorm. Het is een stuk van de wereld waar ik anders niet snel naar toe zou gaan.
Doop in een oceaan boot.
Om de vuurdoop te ondergaan is nog niet zo makkelijk. Tenslotte zijn er bijna geen oceaanboten in Nederland. Deze zijn zeer specifiek. Bovendien zoeken we een 4 mans boot. Deze zijn zo’n 9 meter lang, 1500 kg zwaar en is een bezienswaardigheid opzich. Uit een ver verleden kende ik Ralph Tuijn. In 2006 ging ik op expeditie naar de Himalaya naar de BroadPeak & K2 en dat zelfde jaar begon Ralph aan zijn solo avontuur met zijn Zeeman Ocean Challenge. Ook Bela kende Ralph en belde hem. Al snel bood Ralph aan om te komen roeien. En zo roeide Ralph, Bela, Ido (mijn website bouwer) en ik voor het eerst samen. Op het Uitgeestermeer bij Uitgeest, gelijk met windkracht 5 tegen de wind in. Nadat ik gebroken uit de boot stapte met de blaren in mijn handen vroeg ik me af of de oceaan overroeien wel zo’n goed idee was. Gelukkig sloeg Ralph een arm om me heen en verklaarde: wees niet bang, op de oceaan ga je met deze wind voor anker! Met een drijfanker wel te verstaan. Gelukkig er was dus nog hoop.
Na de eerste vuurdoop werden we verrast door Ralph zijn aanbod. Hij boot aan de oceaanboot van hem te lenen/huren voor de komende 6 maanden. Dit zodat we thuis op de IJssel bij ons thuis meters zouden kunnen maken en 2x in de week konden gaan trainen. Met Ralph zijn expertise erbij kon ik uiteraard niet meer terug. Alles viel als van zelf op zijn plek.
Thema en maatschappelijke waarde.
Waar Bela en ik het ook al heel snel over eens waren was dat we graag niet alleen voor ons zelf wilde roeien. Je kunt altijd wel een record vinden om te benoemen. We zouden bijvoorbeeld het eerste Nederlandse mixed team zijn wat deze route overroeit. A first time! Maar dat is voor ons bijzaak.
Wat we wel willen is dat mensen, bedrijven met ons op reis gaan. Join the Journey. En dan niet zomaar maar ook een doel stellen. Wij als team ocean zoeken bewust de positieve stress op omdat we weten wat deze ons zal brengen. Wat zou het mooi zijn als team coast ook een challenge dan wel transitie wil inzetten. Dat kan vitaliteit zijn, gezondheid, klimaat, milieu of andere thema’s. Wij nemen het voortouw, doe je mee?
“INDIVIDUALLY WE ARE A DROP, TOGETHER WE ARE AN OCEAN”
Ryunosuke Satoro
Updates? klik hier.
