De spanning stijgt
Onder een stralende hemel en veel zonneschijn komt de gletsjer nog mooier tot zijn recht. Wat een ervaring. Op de gletsjer gaan de stijgijzers aan en na wat onwennig gestrompel voelen we ons veilig genoeg om aan de echte oefeningen te beginnen. Vervolgens gaan we om de beurt aan het touw met de Italiaanse gids om hellingen te lopen en te voorkomen dat we wegglijden. We leren daarbij om de pikkel op de juiste manier te gebruiken voor extra steun. Na ongeveer 1,5 uur zetten we onze tocht verder en lopen we met 2 touwgroepen veilig langs en over de spleten. De terugtocht wordt ingezet onderbroken door een heerlijke lunch met 2 mueslirepen en water. Op de gletsjer smaakt alles dubbel zo goed met dit prachtige uitzicht.
Na een lange terugtocht over de gletsjer met veel klimmen en klauteren komen we aan bij een ijsgrot waar we de gondels nu wel omhoog kunnen nemen. Moe maar zeer voldaan nemen we het treintje terug naar Chamonix.
Sandra, Silvie en Leonore, de 3 stoere dames.
Maandag 7 september gletsjertocht.
Een nieuwe dag als voorbereiding op onze toppoging. Een dag die gepland is om gletsjertechnieken in de vingers te krijgen. Bij aankomst met het treintje blijkt dat de gondel naar de voet van de gletsjer (Mer de Glace) nog anderhalf uur op zich te laten wachten. Daarom besluiten wij – zo stoer als wij inmiddels zijn – klettersteig/via ferrata af te dalen naar de gletsjer. Dit zijn ladders en traverseerpaden langs de rotswand die je 100 meter lager naar de gletsjer brengen. De trappen thuis blijken toch net wat minder stijl. Hoewel we hoog boven de grond zweven zitten we toch veilig met zijn achten aan een touw verbonden met de gids. We hebben de ware teamgeest te pakken.
