4500 kilometer open oceaan, golven van 10 meter hoog en een kapot navigatiesysteem. Voor de meeste mensen klinkt dat als een nachtmerrie, maar voor Bela Evers en haar teamgenoten is het de realiteit. Ze roeien een helse tocht, maar wel met een duidelijk doel.
Bela Evers komt uit Tonden, Wilco van Rooijen uit Voorst en Ruurd Dasselaar uit ’s-Heerenberg. Drie roeiers uit drie rustige, Gelderse dorpjes, die een groot contrast vormen met de woeste oceaan waar de drie zich nu op begeven.
De drie zijn net over de helft van hun immense trip, die 4500 kilometer lang is. Eind mei begonnen ze in Monterey, Californië. Over twee, drie weken hoopt het trio op Hawaii aan te komen. „Maar we zijn echt weersafhankelijk”, zegt Evers.
Mindset aangepast
De avonturier uit Tonden, die in 2020 samen met drie andere vrouwen al eens de Atlantische Oceaan over roeide, heeft deze avond even tijd om de media te woord te staan.
„Ik ben nu aan het ontbijten, over anderhalf uur ben ik weer aan de beurt. Nu is Wilco aan het roeien, Ruurd is aan het rusten. We wisselen elke twee uur, dag in, dag uit. Daar zijn we zijn nu aan gewend, haha. Je hebt geen andere keuze als je dit wilt.”
Oorspronkelijk was het plan met vier roeiers in de boot te stappen, maar dat lukte door visumproblemen niet. „Je mist wel een extra kracht. Maar dit was één van de scenario’s. We hebben onze mindset aangepast. Tot nu toe is het ons gelukt, het gaat goed.”
Navigatie kapot
Alle drie hebben ze al veel van de wereld gezien. Alle drie gaan ze uitdagingen niet uit de weg. Maar alle drie weten ze ook: deze tocht slaat alles. Team Ocean, zoals de drie zich noemen, is het eerste Nederlandse team met zowel mannen als een vrouw dat de tocht maakt.
Het is geen tocht zonder gevaar. De satelliettelefoon waar Evers mee belt is van cruciaal belang om contact te houden met het land. Ook de navigatie aan boord is vrij belangrijk. Even stress dus, toen die vorige week stukging.
„Maar we hebben een reservetelefoon en die is weer geïnstalleerd. We hebben ook een Starlink aan boord, dat is een internetconnectie. Voor als het echt noodzakelijk is.”
Golven van 10 meter
Toch zijn de drie vooral weersafhankelijk, zoals Evers al vertelde. Vanaf land worden ze daarbij geholpen. „We hebben elke dag contact om de weersvoorspelling te bespreken en de route en de koers te bepalen.”
Maar uiteindelijk moet het team zelf beslissen. „Op basis van wat we hier waarnemen.”
Vooral de eerste dagen was dat nog wel eens nodig, toen het trio golven van tot wel 10 meter hoog zag. „Je hebt dan amper controle op een bootje”, zegt Evers.
„Nu hebben we de wind en de golven achter ons. Er zijn nog steeds hoge golven en soms ook heel veel wind, maar allemaal in ons voordeel. En sinds een dag of vijf hebben we een beetje meer zon, opklaringen. Je kunt echt goed zien hoe diepblauw de zee is.”
Lespakket over drinkwater
De drie maken de tocht niet zomaar. Doel is aandacht vragen voor het drinkwatertekort. Dat is een groot probleem, zei hoogleraar geografische hydrologie Marc Bierkens vorig jaar tegen de Stentor.
Wilco van Rooijen blikte vorig jaar uitgebreid vooruit op deze trip. Hij noemde de mens ‘wateronbewust’ en stelde dat er weinig besef is over het drinkwatertekort. „We spoelen Spa Blauw door de wc, zeg ik wel eens.”
„Dit is nog maar het begin”, zegt Evers over deze campagne. „We gaan gewoon door. Dit is het moeilijkste stuk. De content (onder meer livestreams op Instagram, red.) die we hier op zee maken, gaan we gebruiken in het lespakket.”
Zo’n lespakket is immers het einddoel van de drie. Daarvoor werken ze al samen met scholen, provincies en waterschappen. Maar het team hoopt dat nog breder te trekken. „Hopelijk ook internationaal”, besluit Evers.
Geschreven door: Luuk ten Kleij
