The Walk 11 dec (Walk to Save Antarctica, www.thewalk.nu)
Wetenschappers – Burgers – Politiek – Antarctica 2048
‘Vroeger’ gebruikte ik de term ongerept Antarctica als ik het over Terra Incognita had, ons laatste ongerepte continent.
Dat dit al lang niet meer het geval daarover schreef de krant Trouw al door journalist Arjen van der Ziel.
In 2048 verloopt het Verdrag van Antarctica. In dit Antarctisch verdrag is bepaald dat er geen militaire missies mogen plaats vinden en dat er geen delfstoffen mogen worden gewonnen zoals het boren naar olie en gas. 54 landen zijn aangesloten waarvan er 29 stemrecht hebben omdat ze wetenschappelijk actief zijn. Zo praat Nederland mee omdat het ook onderzoek doet. Echter 1 veto van een bepaald land betekend einde verdrag.
De rol van zowel Rusland als China zijn bepalend. Beide willen een grote poolmacht zijn op Antarctica. Met eigen onderzoeksposten, landingsbanen en satelliet communicatie systemen. Rusland wil een leger basis. Maar ook de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Australië zijn druk bezig echter de schermen.
Kortom de strategische rivaliteit om Antarctica groeit. Het is opmerkelijk want in 1959 sloten deze landen nog een verdrag met elkaar om de ongerepte, ijzige wildernis van het Zuidpoolgebied met rust te laten.
China heeft o.a moderne satelliet communicatie apparatuur rond Dome A, het hoogste punt van Antarctica. Mogelijk voor het volgen en aansturen van spionagesatellieten en ballistische raketten. Ze zijn ook druk bezig met een speciaal beheersgebied ingesteld te krijgen, een zg Antarctic Specially Managed Area.
En dan hebben we het nog niet over de zeegebieden rondom Antarctica. Milieuorganisaties en veel westerse landen pleiten voor beschermende zeegebieden maar door de veto’s van China en Rusland lukt dit niet. Economische belangen zoals het toch boren naar olie en gas of het grootscheeps vissen prevaleren. En uiteraard geopolitieke machtsdrijfveren spelen een belangrijke rol.
De paradox is dat vanwege het smelten van het ijs landen steeds begeriger worden naar het laatste continent. Want men hoopt op termijn de mogelijk geweldige olie en gas voorraden toch te kunnen aanboren. En ook de visgronden in de ruige wateren van de Zuidelijke Oceaan lonken.
En dan is er nog het snel groeiende toerisme. Zo’n 80 tot 100.000 toeristen bezoeken het Antarctische zomerseizoen. De meesten per luxe cruiseschip en gaan dan met kleine bootjes aan land. De grootste groep zijn Amerikanen en de Chinezen. Milieuactivisten vrezen dat het een kwestie van tijd is voordat avontuurlijke Chinese ondernemers een hotel openen op de Zuidpool. De opwarming verandert alles. Vroeger was het een ijzige wildernis maar dit veranderd in noodtime.
Het Antarctisch Verdrag heeft 60 jaar conflicten kunnen voorkomen maar zal geleidelijk aan ondermijnd worden zo leert de geschiedenis. Jaarlijks komen de verdragslanden bij elkaar maar zullen weinig aan de realiteit kunnen veranderen. Daarom deze oproep. Wandel je mee?
Wandelen voor het goede doel. Maar dan anders. Bewust stappen zetten met als opbrengst jouw saldo aan gelopen stappen op weg naar de 8 miljard. En nieuwe mensen leren kennen met frisse ideeën die bijdragen. De teller staat nu op ruim 23 miljoen. We moeten dus nog een stukje. Wandel jij met ons mee? Het is goed voor jezelf, voor elkaar en de aarde. Wij zijn dankbaar met elke stap in jouw bijdrage. Stap voor stap komen we dichterbij een goede oplossing. Meld je aan: https://www.thewalk.nu/deelnemen/