Zoals ik uitkeek naar de nacht zo’n drama werd het om deze nacht te overleven. Maar liefst 6x werd ik ruw verstoord met enorme aandrang. De eerste keer probeerde ik nog de wc tent te halen heuvel afwaarts voorbij de messtent. Dat mislukte volledig. Net voorbij de messtent tegen een enorme rots aan hangend deed ik het volledig in mijn broek en liep het aan allebei de kanten mijn broek uit. God wat voel je je dan ellendig. Daar sta je dan. Moederziel alleen op een berg van 5400m hoogte in de ijskoude nacht met vonkelende sterren boven je omringt door de Himalaya reuzen. Niet in staat om de wc te halen. Met je broek op je knieën, de diarree tot in je mountain boots wat te doen. Ik kan niet eens mijn broek meer ophalen. Ik schuifel me een weg omhoog, trek alles uit. Op mijn sokken in mijn blote kont klim ik terug in de vrieskou naar mijn tent. Ik gooi alles in de voortent. Veeg zo goed en zo kwaad als het kan mijn kont schoon, trek een schone lange onderbroek aan en kruip mijn warme slaapzak in. Morgen zie ik wel verder. Gelukkig zal alles snel bevriezen en ruik je niks. Hopelijk schijnt morgen de zon zodat ik alles kan gaan wassen. Wat kan een mens zich ongelukkig voelen maar weet toch door de vermoeidheid de slaapt te pakken. Maar nog geen 2 uur later is het weer raak. Dit keer probeer ik de wc tent niet meer te halen. Nog geen meter voor mijn tent op de helling laat ik alles gaan. Ik heb letterlijk schijt aan alles gekregen. Het interesseert me geen drol meer. Ziek is ziek en ik kan het niet houden. Ik ben al blij dat ik me tent uitkom. Afijn dat gebeurt in totaal dus 6x. In de ochtend bij het ontbijt om 8.00u vraagt Cas nonchalant hoe ik heb geslapen. Ik bespaar hem de details. Maar hij snapt maar al te goed hoe ik me voel.
Nog steeds hou ik mezelf voor dat ik snel opknap en het in 3 dagen gebeurd moet zijn. Na het ontbijt maakt de kok Pemba een emmer met heet water voor me. Met sneeuw haal ik de ergste bevroren diarree resten uit mijn kleren, daarna met handzeep de boel wassen. Na een uurtje hangt alles over mijn tent. Na de lunch is mijn lichaam aan de beurt. Weer maakt Pemba een emmer heet water. In een douchetent hangt hij een zak met lauwwarm water op en op de stenen op mijn hurken laat ik de waterdruppels mijn lichaam schoonspoelen. Nadat ik ook mijn haar en baard lekker met een zakje schampoo heb gewassen voel ik me weer mens. Pfpfpf, dat was me de eerste training wel op de berg. Veel slechter kan het de volgende keer niet gaan. Ik probeer zo goed als zo kwaad alles maar weer gewoon te eten. De Spanjaard Lolo adviseert me 2 dagen witte rijst. Maar ik ben eigenwijs en eet wat de pot schaft.
