‘Red de wereld en recycle’. Dit is geen oproep van een milieu activist maar een Olympisch sporter. Op zijn twitter liet hij verontrust weten: Niemand heeft iets gedaan! Alle alarmbellen gingen af maar er is niets veranderd ….
Wat was er aan de hand. Dorian is een Olympisch kampioen van 2012 en wil in Rio tijdens de Olympische spelen 2016 wederom wereld kampioen worden. Echter hij kwam erachter dat de waterkwaliteit rondom Rio de Janeiro in Brazilië wel heel erg slecht was. Hij noemde het walgelijk en vies. Een theelepeltje water zou al voldoende zijn om ernstig ziek te worden. “Naast de constante oliefilm, vuil, waaronder zelfs kadavers, kom ik veel plastic tegen”. De Baai van Guanabara bevat zoveel plastic dat de wereldpopulatie er kerstinkopen mee zouden hebben kunnen doen, als ze al het geluk zouden hebben om kerstinkopen te doen.
Ik snap dat ‘onze’ Dorian last heeft tijdens zijn race van de vervuilde oceaan en al dat plastic maar is het niet gewoon ons eigen plastic. Mij valt altijd de verwondering op als mensen de beelden zien van de plastic soep. (Blijkbaar is dat het bewijs!)
Maar het besef dat het gewoon ons eigen plastic is, ingekocht als verpakkingen lijkt nog onvoldoende door te dringen. Hebben we ons inkoopgedrag qua verpakkingen al veranderd? Vertonen we al slimmer ‘gewoonte’gedrag? Of wachten we nog steeds op de industrie en overheid? Want gaat het daar niet mis?
De kracht zit in ieder van onszelf! We kunnen net als Dorian allemaal topsporter zijn en zelfs de top van de Mount Everest bereiken (zonder kunstmatige zuurstof en dus afval flessen) als de echte WIL er maar is. Het zit zelfs in mijn eigen naam ‘WIL’ en ‘Go’ (WilCo) of nog beter W’ll Go (=TeamWilco)
Laten we daarom de kracht van onszelf en dus de burger inzetten en gebruiken om de zaak om te keren. Geen afval meer of te wel Zero Waste. De tijd is rijp, het kan allemaal als we maar WILLEN.
En dit is jouw kans. Doe met ons mee! Wij bouwen met jou hulp een auto van afvalplastic die op zonne-energie naar de Zuidpool rijdt. Letterlijk van Afvalbak naar Antarctica. Van (on)mogelijk naar mogelijk. Van droom naar realiteit.
En ik ga er vanuit dat Dorian mee doet in deze expeditie als ‘game changer’. Tenslotte moet jezelf het goede voorbeeld geven en belangrijke initiatieven steunen zoals ook die van ‘onze’ Boyan Slat met de ‘Ocean Clean up’.
