Na de stranding op de zandbank waarmee we uiteraard de media haalde, is het dit keer wel gelukt! Naast Sara en mij zelf hadden we maar liefst drie enthousiaste gastroeiers met ons mee. Te weten Sebastiaan Horn (die een podcast met me opnam) Toine Heijmans (die boekpresentatie Zuurstofschuld deed vanuit het Basiskamp) en Ruurd Dasselaar (met wie ik al eens de Bianco graat beklom) Allemaal geen onbekende met het avontuur, water en ontberingen.
We vertrokken dit keer een stuk vroeger omdat het hoogtij al om 11.00 uur in de ochtend was in plaats van 15.00 uur in de middag. Maar bij aankomst moesten we eerst krabben en het ijs verwijderen van onze roeibankjes en de rails ijsvrij maken waarop deze rollen.
Ook de lijnen waren stijf bevroren maar met vereende krachten installeerde we ons op de posities. Drie roeiers, één aan het stuur en de laatste was voor de catering en de wissel. We passeerde de sluis in Den Oever vlotjes. Het water was een stuk rustiger dan laatste keer en het beloofde een prachtige dag te worden. Toch kwam er heel wat bewolking op ons af en zelfs (ijzige)regen.
Dit keer hadden we ons (nog) beter voorbereid op de route, kaart, betonningen en verraderlijke ondiepe stukken. Later bleek onze Garmin digitale plotter kaart bijvoorbeeld verouderd te zijn en de dieptes niet meer te kloppen. Dus nu hadden we zelfs een ‘ouderwetse’ analoge kaart.
En gelukkig hadden we een vrijwillige stuur man in de persoon van zeezeiler Toine Heijmans. En als zeiler had hij uiteraard de beste kleding ook voor dit weertype. Gelukkig worden wij straks ook door Helly Hansen aangekleed en gesponsord!
En een enkel zeilschip voer ons met veel ontzag voorbij ….
We zagen zelfs verschillende zeehondjes (>10, wat een cadeautjes) die nieuwsgierig bij de boot kwamen kijken. En gelukkig klaarde het weer steeds meer op en kregen we een prachtige regenboog en schitterende wolken!
