Op dinsdag 29 april zijn we, na een ‘set breakfast’ van pap, chapati en omelet vanaf een uur of half acht uit het Hotel Yak and Nak in Sing Gumba (3300m) vertrokken, met als doel het dorpje Laurabina Yak. Voornamelijk door bossen en over een prima wandelpad met veel trappetjes liepen we in anderhalf uur naar Cholongpati (op 3584 meter), een mooie plek om voor een pauze. Onder het genot van een colaatje werd er in de sterke zon gefilosofeerd over het leven en de lokale politiek in Voorst. Maar omdat je met zitten toch echt niet verder komt zijn we toch maar weer aan het wandelen gegaan. Ook nu prachtige bloemen, planten en (grote!) bomen. Na ook weer anderhalf uur lopen kwamen we aan in het kleine dorpje Laurabina Yak (3901m). We zijn dus 600 meter gestegen deze dag – prima te doen. Iedereen loopt zijn eigen tempo en komt (relatief) fit boven. Onze slaapplaats in Laurabina was het Hotel G.B.C. (ofwel Gosaikund Base Camp). De kamers en het toilet was iets meer basic dan wat we tot zover gewend waren, maar hoe hoger je komt… Bij aankomst in Hotel G.B.C. werden we gelijk getrakteerd op lunch: RaRa noodlesoep (lekker, een beetje zout) en frietjes en een pannenkoek (een erg interessante combinatie). Omdat we rond lunch aankwamen hadden we de hele middag nog, en die werd verschillend ingevuld, de ene nam een powernap, de ander luisterde muziek en een deel van de groep had een energieoverschot en liep nog een stukje omhoog, naar een hogergelegen stupaatje, die vanuit het teahouse te zien was. De stupa werk in 40 minuten bereikt (belangrijke informatie, aangezien Frank en Evert daarover een weddenschap hadden afgesloten. Na het avondeten (voor de geinteresseerden, het mijne was Tomato Egg Drop Soup en Egg Chow Mein) werden al snel de slaapkamers opgezocht.
Woensdag 30 april gingen we, na weer een ‘fixed breakfast’ op pad. De eerste tussenstop was weer het de kleine Stupa, waar, zo bleek, ook een Hindu tempeltje naast stond. De looptijd was deze keer iets meer dan de eerder behaalde 40 minuten, maar we hadden dan ook alle tijd vandaag. De omgeving was merkbaar anders – geen bossen meer, maar rotsen, al was het pad niet steil. Na nogmaals een korte pauze op een plek met een mooi uitzicht op een meer, een paar watervallen en onze eindbestemminng liepen we dan toch door naar Gosaikund op 4380m, naar het teahouse genaamd Hotel Peaceful Lake. Doordat we nu op grotere hoogte zijn is het ook merkbaar kouder. Na een lunch van weer de RaRa noodlesoep, gevolgd door Tibetaans brood, aardappeltjes en groente, hebben we nu weer een middag vrij, tijd om het lichaam te laten wennen aan de inmiddels behoorlijke hoogte. En ook tijd om deze blog te schrijven! Het doel van morgen is ieder geval de Laurabina La (op ongeveer 4650m hoogte), maar als de energie en het weer het toelaten, hopelijk de Surya Peak (5145m). Maar daar volgt ongetwijfeld nog een blog over!
Sieto van der Heide
